อ้วนขึ้นหรอ? งั้นก็ลดน้ำหนักสิ
คำพูดง่ายๆ ที่ทำยากเหลือเกิน เชื่อว่าหลายคนก็คงเคยเจอกับความคิดนี้ และฮึดสู้อยู่กับมันสัก 1-2 อาทิตย์ แล้วก็กลับมาใช้ชีวิตเหมือนเดิม สำหรับใครที่ประสบความสำเร็จ ขอชื่นชมนะคะ แต่แน่นอนว่า.. มันยากจริงๆ
ปัจจัยทางจิตวิทยาและชีวภาพต่างๆ ส่งผลต่อการลดน้ำหนัก การศึกษาในปี 2019 ในวารสาร BMC Public HealthTrusted Source1 ชี้ให้เห็นว่าผู้ที่เป็นโรคอ้วนประสบความสำเร็จในการลดน้ำหนักมากขึ้น เมื่อพวกเขารายงานว่ามีแรงจูงใจในการลดน้ำหนักเป็นการส่วนตัวหลังจากได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคอ้วน และเมื่อแพทย์ของพวกเขายอมรับความพยายามในอดีตในการลดน้ำหนัก
การจัดการความคาดหวังที่เป็นจริงก็จำเป็นสำหรับการลดน้ำหนักเช่นกัน จากการศึกษาหนึ่งในปี 2018 “ความคาดหวังและปัจจัยกำหนดการลดน้ำหนักในกลุ่มตัวอย่างขนาดใหญ่” เป้าหมายที่แท้จริงของการลดน้ำหนัก 5-10% นั้นแตกต่างจากน้ำหนักในอุดมคติของบุคคล ผู้เขียนแนะนำว่าผู้ที่เป็นโรคอ้วนขั้นรุนแรงและเป็นโรคมีความเสี่ยงสูงที่จะกำหนดเป้าหมายการลดน้ำหนักมากกว่า 10% ที่ไม่สมจริงเหล่านี้2
นอกจากนี้ยังมีเหตุผลทางชีววิทยาที่อยู่เบื้องหลังการไม่ลดน้ำหนัก การศึกษาที่ครอบคลุมโดย Medical News Today ในปี 2017 ชี้ให้เห็นว่าสัญญาณที่ผิดพลาดในสมองสามารถส่งเสริมโรคอ้วนโดยการลดปริมาณไขมันที่เผาผลาญหลังรับประทานอาหาร3
ยังไม่หมดแค่นั้น ความกังวลด้านสุขภาพจิตอาจทำให้ความพยายามในการลดน้ำหนักแย่ลง แหล่งศึกษาที่เชื่อถือได้ในปี 2018 “ความเครียดส่งผลต่อรูปแบบการนอนหลับ การรับประทานอาหาร น้ำหนักขึ้น โรคอ้วนในช่องท้อง และการลดน้ำหนัก” ชี้ให้เห็นว่าความเครียดลดแรงจูงใจในการออกกำลังกาย เพิ่มความอยากอาหาร และน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นโดยรวม การศึกษาชิ้นเล็กๆ แหล่งที่เชื่อถือได้เช่นกันจากปี 2018 ชี้ให้เห็นว่าการจัดการระดับความเครียดช่วยให้น้ำหนักลดลงและลดดัชนีมวลกายของผู้เข้าร่วม (BMI)4
แม้ว่าการลดน้ำหนักอาจเป็นเรื่องยาก แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ ในรายงานฉบับล่าสุด “การตรวจสอบตนเองผ่านสุขภาพดิจิทัลในการแทรกแซงการลดน้ำหนัก: การทบทวนอย่างเป็นระบบในผู้ใหญ่ที่มีน้ำหนักเกินหรือโรคอ้วน”5 นักวิจัยได้แสดงหลักฐานที่บ่งชี้ว่าเทคโนโลยีดิจิทัลมีประสิทธิภาพในการจัดการกับการลดน้ำหนักได้เป็นอย่างดีด้วยนะคะ ดังนั้น ลองนำเอางานวิจัยทั้งหมดเหล่านี้มาปรับปรุงและใช้กับวิธีการลดน้ำหนักที่คุณชอบดูนะคะ
