คงไม่มีพ่อแม่คนไหนอยากเห็นลูก เสียงดัง  โวยวาย  ร้องไห้ไม่หยุด  กรี๊ด  ลงไปนอนกับพื้น  ตีอกชกหัว  ขว้างปาข้าวของ  ฯลฯ ….  แต่คุณพ่อคุณแม่ทราบไหมคะ  อาการเหล่านี้บางทีก็เกิดจากการกระตุ้นของผู้ใหญ่นั่นแหละค่ะ  ดังนั้นถ้าไม่อยากได้ little monster ในบ้าน  ต้องหยุด พฤติกรรมเหล่านี้ค่ะ!!!

แหย่หรือแกล้งให้ลูกอารมณ์เสีย

การแกล้งหรือยั่วให้ลูกงง  สับสน  โมโห  บางครั้งอาจจะดูเป็นเรื่องตลกและสนุกสนานสำหรับคนในครอบครัว  แต่นี่แหละค่ะที่จะบ่มเพาะให้ลูกน้อยน่ารักกลายเป็นคนขี้หงุดหงิดไปโดยใช่เหตุ

พูดเชิงลบ

เช่น  ลูกนี่ดื้อจริงๆ   ทำไมเป็นเด็กก้าวร้าวแบบนี้  แม่เกลียดมากเวลาลูกเป็นแบบนี้ ฯลฯ  ตามหลักจิตวิทยากล่าวว่า  คนเรามักจะฟังและจำสิ่งที่ได้ยิน  เด็กๆ ก็เหมือนกันค่ะ  หากคุณพ่อคุณแม่พูดเชิงลบกับเขาบ่อยๆ  เขาก็จะจดจำว่าตัวเองเป็นแบบนั้น  ในทางกลับกันคุณพ่อคุณแม่จึงควรใช้คำพูดเชิงบวกสั่งสอนลูก  เช่น  ลูกต้องเป็นเด็กดี  ลูกต้องเชื่อฟัง  ลูกควรทำตัวน่ารักกว่านี้นะจ๊ะ

ตะคอก ดุด่า ใช้อารมณ์

ลูกจะเลียนแบบอารมณ์และคำพูดคุณแล้วนำไปใช้เมื่อรู้สึกโกรธ  เพราะเข้าใจว่านั่นคือวิธีในการแสดงความรู้สึก  เด็กๆ มักเรียนรู้ผ่านการเลียนแบบเสมอโดยเฉพาะจากพ่อแม่

ลงโทษด้วยการทำร้ายร่างกาย

ลูกจะเข้าใจว่าการทำร้ายร่างกาย คือ วิธีแก้ปัญหาเมื่อโกรธ  แล้วลูกก็จะใช้วิธีการเดียวกันกับคนอื่นๆ ด้วย ทั้งคนใกล้ชิด หรือ เพื่อนๆ ที่โรงเรียน  เป็นต้น

เข้าไปโอ๋ลูกขณะลูกกำลังถูกอบรมอยู่

ข้อนี้คุณควรสร้างกติกากับคนในบ้านให้ชัดเจน  เพราะขณะที่คนใดคนหนึ่งกำลังปรับพฤติกรรมของลูก  แต่อีกคนกลับทำสิ่งตรงข้ามลูกจะไม่เรียนรู้สิ่งที่ควรทำ แต่จะกลายเป็นว่าโดนดุไม่เป็นไร เดี๋ยวก็มีคนมาช่วย

ถ้าไม่อยากให้เข้าตำรา ‘พ่อแม่รังแกฉัน’ คุณพ่อคุณแม่ก็จงหลีกเลี่ยงพฤติกรรมเหล่านี้กับลูกน้อยนะคะ  จะได้ไม่ใครต้อง ‘ปรี๊ดแตก’