เพราะการได้กลับมาอยู่บ้าน ได้อยู่ใกล้ชิดลูกหลาน ได้อยู่ในสภาพแวดล้อมอันคุ้นเคย ถือเป็นยาวิเศษที่จะช่วยเยียวยาอาการป่วยไข้ได้ โดยเฉพาะผู้ป่วยโรคเรื้อรัง แต่ถ้าจะให้อาการทุเลาลง คนในครอบครัก็ต้องมีความรู้ในการดูแลผู้ป่วยและปรับสภาพแวดล้อมให้เอื้อต่อการฟื้นฟูสุขภาพด้วย
เหตุผลที่คนไข้ผู้ป่วยโรคเรื้อรังควรอยู่บ้าน
แพทย์หญิงวัจนา ลีละพัฒนะ ภาควิชาเวชศาสตร์ ครอบครัว คณะแพทย์ศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี กล่าวว่า…
“ปัญหาของผู้ป่วยโรคเรื้อรัง เช่น อัมพฤกษ์ อัมพาต ความดันโลหิตสูง เบาหวาน มะเร็ง สมองเสื่อม คือ เมื่ออายุมากขึ้น จะมีภาวะแทรกซ้อน บางท่านกลายเป็นผู้ป่วยนอนติดเตียง ส่งผลให้ช่วยเหลือตนเองได้น้อยลง จึงต้องการการดูแลแบบประคับประคอง
แพทย์มีหน้าที่ในการรักษาอาการ แต่คนที่มีความสำคัญที่สุดคือคนในครอบครัวหรือผู้ดูแล ซึ่งจะต้องคอยดูแลช่วยเหลือผู้ป่วยตลอดเวลา ดังนั้นคนเหล่านี้จะต้องมีความรู้ เพราะจะช่วยไม่ให้อาการของโรครุนแรงขึ้น”
ทั้งนี้ สิ่งแรกที่ต้องทำก่อนนำผู้ป่วยกลับบ้านคือ ผู้ดูแลต้องปรึกษาและขอข้อมูลจากแพทย์เกี่ยวกับโรค วิธีดูแลผู้ป่วยไม่ว่าจะเป็นการให้ยา การใช้อุปกรณ์ทางการแพทย์ รวมไปถึงเบอร์โทรศัพท์ของแพทย์และองค์กรต่างๆ ที่พร้อมให้คำปรึกษา หากเกิดเหตุฉุกเฉิน ให้เรียบร้อยก่อนออกจากโรงพยาบาล เพื่อสามารถดูแลผู้ป่วยต่อได้ก็เป็นสิ่งที่สำคัญและต้องเตรียมพร้อมด้วยเช่นเดียวกัน
สำหรับใครที่เป็นผู้ใกล้ชิดผู้ป่วยโรคเรื้อรังอยู่ มาดามเองก็อยากจะฝากเอาไว้ให้ได้คิดกันนะคะ 🙂
