เป็นสัตว์เลี้ยงยอดฮิตอันดับต้นๆ ของคนรักสัตว์ เพราะความน่ารักน่าชังขี้อ้อนชอบมานัวเนียคลอเคลียจนเราอดลูบเล่นไปจนถึงจับฟัดด้วยความเอ็นดูไม่ได้ แต่ใครจะรู้ว่าความน่าดึงดูดของ “น้องแมว” อาจนำ “โรคมิวรีนไทฟัส” มาสู่เราได้
“โรคมิวรีนไทฟัส” (Murine typhus/ Flea-borne typhus) หรือ โรคไข้รากสาดใหญ่ชนิดหนึ่ง เกิดจากเชื้อริกเก็ตเซีย (Rickettsia typhi) มีตัวหมัดจากแมวหรือหนูเป็นพาหะนำโรค เมื่อหมัดกัดและดูดเลือด หมัดจะถ่ายมูลที่มีเชื้อไว้บนรอยแผล หากเผลอเกาหรือถู จะทำให้เชื้อเข้าสู่ร่างกาย โดยอาการของโรคจะเริ่มแสดงให้เห็นหลัง 1-2 สัปดาห์ นับจากวันที่ผู้ป่วยได้รับเชื้อ อาการที่สังเกตได้ คือมีไข้สูง ปวดศีรษะมาก ปวดเมื่อยตามตัว มีผื่นแดงแบนราบตามตัวและต้นขา หลังมีไข้สูง 3-5 วัน
แม้อาการของโรคจะดูไม่น่ากลัว แต่ในรายที่มีอาการรุนแรง อาจถึงขั้นทำให้เสียชีวิตได้เลยทีเดียว หากพบว่า ตนเองมีไข้สูง และมีอาการอื่นๆ ดังที่กล่าวมาข้างต้น ควรพบแพทย์เพื่อทำการรักษา โรคนี้สามารถรักษาได้ผลดีด้วยการทานยาปฏิชีวนะ
แม้อาการของโรคจะดูไม่น่ากังวล แต่เพราะปัจจุบันยังไม่มีวัคซีนป้องกัน ฉะนั้นคนที่เลี้ยงแมวในบ้าน ควรดูแลสุขอนามัย เพื่อห่างไกลโรคมิวรีนไทฟัส นอกจากดูแลทำความสะอาดน้องแมวสุดที่รักให้คลีนอยู่เสมอแล้ว ควรหมั่นดูแลความสะอาดบ้าน ไม่ให้เป็นแหล่งสะสมของหมัดแมว ใช้ผลิตภัณฑ์ป้องกัน เห็บ หมัด เป็นประจำ อย่าลืมว่ากันไว้ดีกว่าแก้
