“ฝีมะม่วง”
หรือจะเป็นชื่อภาษาอังกฤษยาวๆ ว่า LymphogranulomaVenereum ย่อ LGV เป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ชนิดหนึ่ง เกิดจากเชื้อแบคทีเรียคลาไมเดียทราโคมาติสชนิด L1, L2, L3 ติดต่อโดยการร่วมเพศหรือสัมผัสถูกหนองของฝีโดยตรง ทำให้เกิดแผลขนาดเล็ก ไม่เจ็บ ที่อวัยวะเพศก่อน ต่อมาจะทำให้เกิดการอักเสบของต่อมน้ำเหลืองบริเวณขาหนีบ ทำให้เกิดอาการปวดบวมเดินลำบาก
โรคนี้เป็นเรื้อรังหากไม่ได้รับการรักษาหรือรักษาไม่ถูกต้องก็จะทำให้แพร่เชื้อไปยังคู่นอนของตนได้ ทำให้เกิดมีการอักเสบบริเวณอวัยวะเพศ หรือในอุ้งเชิงกราน นำไปสู่การมีบุตรยาก การตั้งครรภ์นอกมดลูก การปวดท้องน้อยเรื้อรัง การอักเสบที่ลูกอัณฑะ หรือกรณีที่มีอักเสบที่รูทวาร ทำให้ปวดทวารตลอดเวลา อาจถ่ายอุจจาระไม่ออก หรืออาจมีการตีบตันของรูทวารได้
ปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรคฝีมะม่วง หลักๆ คือ…
**การมีคู่นอนหลายคน, การไม่สวมถุงยางอนามัยขณะร่วมเพศ, การมีรักร่วมเพศระหว่างชายกับชายโรคนี้มีระยะฟักตัวประมาณ 3-30 วัน โดยการเกิดแผลมักเกิดในช่วง 3-10 วันหลังสัมผัสเชื้อ ส่วนการอักเสบของต่อมน้ำเหลืองมักเกิดประมาณ 10-30 วันหลังสัมผัสเชื้อ**
ถ้าไม่อยากเป็นให้ป้องกันด้วยการหลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์กับผู้ที่มีโรค,ไม่สำส่อนทางเพศ, สวมถุงยางอนามัยเมื่อมีเพศสัมพันธ์ทุกครั้ง, รักษาความสะอาดของอวัยวะสืบพันธุ์หลังมีเพศสัมพันธ์ทุกครั้ง รวมถึงออกกำลังกายเป็นประจำและรักษาสุขภาพร่างกายให้แข็งแรงอยู่เสมอ
