“โรคเบาหวาน” จัดเป็นโรคไม่ติดต่อเรื้อรังหรือเอ็นซีดี (NCDs) ที่มีความสำคัญอย่างมาก เนื่องจากเป็นโรคที่อาจจะเกิดโรคแทรกซ้อนต่างๆ ต่อหลอดเลือดใหญ่และหลอดเลือดเล็กได้หากว่าไม่สามารถควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดได้ดีโดยเฉพาะความเสี่ยงต่อโรคจอประสาทตา ซึ่งนำไปสู่การสูญเสียการมองเห็น!!
รศ.นพ.ภฤศ หาญอุตสาหะ แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านจักษุวิทยา โรงพยาบาลรามาธิบดี กล่าวว่า…
“ภาวะเบาหวานขึ้นจอประสาทตา” เป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้ผู้ป่วยเบาหวานสูญเสียการมองเห็นสามารถแบ่งได้ 2 ประเภท
- เบาหวานขึ้นจอประสาทตาชนิดไม่มีเส้นเลือดงอกใหม่
- เบาหวานขึ้นจอประสาทชนิดมีเส้นเลือดงอกใหม่
ซึ่งระดับการสูญเสียการมองเห็นนอกจากจะขึ้นอยู่กับระดับของเบาหวานขึ้นจอประสาทตาแล้วยังอาจเกิดจากภาวะจุดภาพชัดบวมด้วย โดยจุดภาพชัดบวมจากเบาหวานขึ้นจอประสาทตานี้ยังเป็นปัจจัยหลักที่ทำให้ผู้ป่วยเบาหวานมองเห็นลดลง และรองลงมาคือภาวะเลือดออกในน้ำวุ้นตา ซึ่งทั้งสองสาเหตุนี้ สามารถเรียกรวมกันได้ว่า ภาวะเบาหวานขึ้นจอประสาทตาที่คุกคามการมองเห็น
จากผลการวิเคราะห์จากงานวิจัย 35 ฉบับ โดยมีผู้เข้าร่วมกว่า 22,000 คนทั่วโลก พบว่า มีความชุกของการเกิดเบาหวานขึ้นจอประสาทตาในระดับต่างๆ ได้แก่ ระดับเบาหวานขึ้นจอประสาทตาที่มีเส้นเลือดงอกใหม่ประมาณ 6.96%
ในขณะที่จำนวนกว่า 6.81% อยู่ในระดับจุดภาพชัดบวมจากเบาหวาน และ 10.2% เป็นผู้ป่วยในระดับของเบาหวานขึ้นจอประสาทตาที่คุกคามการมองเห็น
แสดงให้เห็นว่าปัจจุบันนี้ มีผู้คนจำนวนมากที่มีการมองเห็นลดลงและกลายเป็นผู้พิการทางการมองเห็นตามกฎหมาย อันมีสาเหตุหลักมาจากภาวะเบาหวานขึ้นจอประสาทตาที่คุกคามการมองเห็นและจุดรับภาพชัดบวมนั่นเอง
อย่างไรก็ตามการวินิจฉัยจุดภาพชัดบวมจากเบาหวานขึ้นจอประสาทตา ยังสามารถทำได้โดยใช้ลักษณะทางคลินิกเป็นหลัก และอาศัยการฉีดสารเรืองแสงรวมถึงการถ่ายภาพด้วยเครื่องตรวจวิเคราะห์จอประสาทตา การใช้วิธีการฉีดยาในกลุ่ม Anti-VEGF หรือสเตียรอยด์เข้าน้ำวุ้นตา รวมถึงยิงเลเซอร์เพื่อรักษา
เพื่อให้การรักษาได้ผลดียิ่งขึ้น ผู้ป่วยต้องควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดควบคู่กับการรักษาความดันโลหิตและไขมันในเลือด ออกกำลังกายเป็นประจำควบคุมน้ำหนัก รวมจนถึงเข้าพบแพทย์อย่างสม่ำเสมอ
