โรคหืดเป็นภาวะที่มีการอักเสบเรื้อรังของทางเดินหายใจ ทำให้เกิดอาการเหนื่อย หายใจมีเสียงหวีด ไอและแน่นหน้าอก โดยเฉพาะในช่วงกลางคืนหรือเช้ามืด

โรคหืดนี้ยังไม่มีการค้นพบสาเหตุที่แท้จริงของการเกิดโรค เชื่อว่าเป็นผลประกอบกันระหว่างสิ่งแวดล้อมกับพื้นฐานภาวะภูมิแพ้ของแต่ละบุคคลซึ่งเกี่ยวข้องกับลักษณะทางพันธุกรรม การค้นหา ควบคุมและหลีกเลี่ยงปัจจัยกระตุ้นต่างๆ เป็นส่วนที่สำคัญมากในการดูแลรักษาโรคหืด เช่น สิ่งกระตุ้นในอาคารบ้านเรือน ได้แก่ ตัวไรฝุ่น ฝุ่นบ้าน ขนสัตว์ แมลงสาบและเชื้อรา สิ่งกระตุ้นนอกอาคาร ได้แก่ มลภาวะ ละอองเกสรพืช ควันบุหรี่ สารเคมีในอาหาร การออกกำลังกาย สารเคมีหรือผลิตภัณฑ์เกี่ยวเนื่องกับการประกอบอาชีพ และสิ่งกระตุ้นอื่นๆ ได้แก่ ไข้หวัดหรือยาบางอย่าง เช่น แอสไพริน

โรคหืดพบได้ทั้งในเด็กและผู้ใหญ่ ในผู้ใหญ่ โรคหืดก่อให้เกิดผลเสียต่อคุณภาพชีวิต อาการของโรคจะรบกวนการนอน ทำให้สรรถภาพการทำงานถดถอย อาการแน่นหน้าอกอาจทำให้ผู้ป่วยตกใจ ด้วยเข้าใจว่าเป็นโรคหัวใจ

สำหรับในเด็ก พบในเด็กวัยเรียนถึงร้อยละ 12 โรคหืดทำให้ขาดเรียนบ่อย ลดความสามารถในการเล่นกีฬาหรือออกกำลังกาย ถ้าไม่ได้รับการรักษาที่เหมาะสมอาจเจริญเติบโตน้อยกว่าปกติและอาจเกิดปัญหาพัฒนาการเรียนรู้ที่ช้าได้หากอาการรุนแรงอาจทำให้เสียชีวิตได้จากสมองขาดออกซิเจน

โรคหืดไม่สามารถรักษาให้หายขาด แต่สามารถรักษาและควบคุมโรคให้ดีได้ คือ ควบคุมอาการให้สงบทำให้ผู้ป่วยมีชีวิตเป็นปกติสุขและมีสมรรถภาพปอดในระยะยาวให้ใกล้เคียงปกติมากที่สุด ทั้งนี้ทั้งนั้นผู้ป่วยควรใช้ชีวิตอย่างถูกสุขลักษณะ ไม่สูบบุหรี่ ออกกำลังกายสม่ำเสมอ และระมัดระวังอาหารบางอย่างที่กระตุ้นการจับหืด เช่น อาหารทะเล