“ความสุขของคุณคืออะไร?” คำถามสั้นๆจากภาพยนตร์ต่างประเทศเรื่องหนึ่ง ทำเอาใครหลายคนอ้ำๆอึ้งๆจนผมต้องพูดกับตัวเองว่า… “เออว่ะ แล้วความสุขที่แท้จริงของมนุษย์เราคืออะไรกันแน่!” บางคนว่ามันคือการได้รัก บางคนว่ามันคือการถูกรัก และบางคนก็ว่ามันคือการรู้จักรักตัวเอง เราทุกคนล้วนเกิดมาคู่กับคำ
“หยุดใช้นิ้ว จิ้ม…แล้วก้าวเท้า จ้ำ ออกมา!!!” คำพูดสั้นๆจากรุ่นพี่คนหนึ่ง ทำเอาผมสะดุ้งโหยง และอดคิดกับตัวเองไม่ได้ว่า เราทุกคนอยู่ในยุคของสังคมที่โลกออนไลน์และโลกแห่งความเป็นจริง…แทบจะทาบทับจนกลายเป็นใบเดียวกัน จึงทำให้หลายคนหลงคิดว่าเฟสบุ๊ค คือส่วนหนึ่งของชีวิตที่ขาดไม่ได้ แต่รู้หรือไม่?
“อโรคยา ปรมา ลาภา”…ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ พระพุทธภาษิตสั้นๆ ทำเอาผมหรี่ตาลงถึง 3 เซน เพราะอดคิดไม่ได้ว่าความสุขที่แท้จริงของเราทุกคนนั้น ไม่ได้อยู่ที่เงินทอง สินทรัพย์ หรือของนอกกายแต่อย่างใด หากแต่อยู่ที่สุขภาพและจิตใจภายในของเราต่างหาก
“ยิ่งแสบ ยิ่งดี!” จำได้ว่าประโยคสั้นๆนี้ คุณแม่ของผมมักพูดกรอกหูเสมอ เวลาที่ท่านต้องเช็ดล้างทำบาดแผลให้สมัยยังเป็นเด็ก เดิมทีก็ไม่ค่อยจะเชื่อนัก “มันจะดีได้อย่างไร แสบเป็นบ้า!” นานวันเข้าจนอาศัยร่างนี้ได้ 25 ปี ผมก็เกิดเชื่ออย่างสนิทใจแบบนั้นมาตลอดว่า ใช้แอลกอฮอล์ล้างแผล ที่มันแสบเพราะมันฆ่า
เชื่อว่าสุภาพสตรี และสุภาพบุรุษหลายคน คงมี ‘แก้วกาแฟ’ เป็นสรณะ อาวุธที่ยึดเหนี่ยวทางใจและกาย ให้มีพลังที่จะใช้ชีวิตซ้ำๆนั้นต่อไป…อย่างเต็มเหนี่ยวเต็มข้อ สำหรับใครที่นิยมบริโภคแต่ ‘กาแฟร้อน’ ก็น่าจะพอถูไถไปได้อยู่ไม่น้อย แต่สำหรับใครที่ชื่นชอบ ‘กาแฟเย็น’ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แล้วล่ะก็…คุณอาจจะต้อง
มีคนเคยกล่าวว่า, หากปราศจากดนตรี ชีวิตก็ไม่น่าอภิรมย์ การร้องเพลงนั้นนอกจากจะช่วยประคับประคอง สนองหัวใจ ให้สั่นไหว-ดึ๋งดั๋ง และมีความสุขกับการใช้ชีวิตซ้ำๆนั้นต่อไปแล้ว ใครจะคิดว่า…มันยังช่วยทำให้สุขภาพของเราดีขึ้นอย่างคาดไม่ถึงอีกด้วย
“เนื้อหนัง-ใส่เลือด พิเศษ จาน!” วาจานี้คงเป็นที่คุ้นหูคุ้นปากกันดีสำหรับนักกินข้าวมันไก่ คงปฏิเสธไม่ได้ว่าข้าวมันไก่นั้นเป็นเมนูยอดฮิตที่อยู่คู่บ้านเรามาช้านาน เพราะความอร่อยเมื่อได้ลิ้มรสสัมผัสเนื้อไก่นุ่มๆ ข้าวมันหอมๆ น้ำซุปร้อนๆ และเลือดไก่กลมกล่อม จึงทำให้เมนูข้าวมันไก่นี้เอง แทรกซึมอยู่ในชีวิตประจำวัน
ยุคสังคมออนไลน์ที่สมาร์ทโฟนกลายเป็นอวัยวะที่ 33 ของร่ายกายอย่างขาดไม่ได้ จึงทำให้ใครหลายคนมักมีตาแบบหมีแพนด้า ชอบกด ชอบสัมผัส ชอบถูไถอุปกรณ์สื่อสารทุก 5 นาที เวลาใช้รถไฟฟ้าจะโก่งคอโดยไม่มีสาเหตุ เอาจริงเอาจังเป็นพิเศษกับเรื่องไร้สาระ และอาหารหลักส่วนใหญ่ คือ มาม่า และขนม